Hiken van Bray naar Greystones
- De verdwaalde reiziger
- 28 jun 2022
- 4 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 16 aug 2023
Al vanaf januari stond deze hike van 6.5km op mijn to-do lijstje. Helaas was er in januari veel regen gevallen, waardoor een deel van de klif was neergestort. De wandeling was hierdoor voor maanden afgesloten. Toen ik in mijn laatste week op de site van County Wicklow keek, stond daarop dat de weg nog steeds was afgesloten. Toch besloot ik om op de trein naar Bray te stappen en dan maar te kijken hoe ver ik kwam.
Bray ligt in County Wicklow en ligt op ongeveer 30 minuten met de trein van Dublin af. Vroeger was deze plek al in trek als badplaats en tegenwoordig is dat nog steeds zo. Vele mensen trekken van Dublin naar Bray om even te ontsnappen aan de drukte van Dublin en te genieten van het kleine stadje aan de kust. Er zijn ook veel mensen die, net zoals ik, naar Bray gaan om de klifwandeling naar Greystones te maken. Normaal gesproken is dit dan ook een drukbezochte route, gelukkig maakte ik deze wandeling op een maandag en kwam ik vrijwel niemand tegen.

Aangezien het een klifwandeling is moet je eerst een stuk omhoog lopen om Bray Head op te komen. Dit was voor mij al een hele klim, omdat ik niets ben gewent qua hoogtes. Nederland is namelijk gewoon vlak, op Limburg na dan. Hoewel ik nog niet enorm was gestegen, was het uitzicht al prachtig. Vanaf de zijkant van Bray Head kon je al goed over de boulevard uitkijken en zag je meerdere vogels voorbij vliegen. Een informatiebord gaf aan dat je tijdens je wandeling meerdere soorten vogels zou zien, zoals meeuwen of als je geluk had een papegaaiduiker. Het zou zelfs mogelijk zijn om een zeehond te zien.
Binnen de kortste keren was de stad uit zicht en zag ik alleen nog maar de uitgestrekte, blauwe zee, vogels die over mij heen vlogen, de kliffen aan de andere kant en een paadje dat mij wel of niet naar Greystones zou brengen. Het viel mij op hoe weinig mensen dit pad beliepen. De mensen die er liepen woonden in de buurt en waren hun hond aan het uitlaten of hadden dit pad gekozen als een goede wandeling om weer eens bij te kletsen. Al deze mensen liepen stevig door en het leek haast alsof het uitzicht hen niet interesseerde, terwijl ik juist versteld stond van de omgeving. Misschien komt het doordat zij deze wandeling meerdere keren hebben gemaakt en de omgeving daardoor minder bijzonder is.

Nadat ik ongeveer driekwartier had gelopen, kwam ik het eerste waarschuwingsbord tegen. Het was niet toegestaan om verder te lopen, vanwege de vallende stenen. De man die voor mij zijn hond aan het uitlaten was, negeerde het bord en liep door. Ik besloot om ook door te lopen, misschien viel het wel mee hoe erg het pad was toegetakeld. Nog geen kilometer verderop stond er echter een hek met een bord eraan die dezelfde waarschuwing gaf. Je mag echt niet verder. De man met de hond liep desondanks om het hek heen en liep gewoon door. Ik begon te twijfelen. Een hek midden op het pad geeft vrij duidelijk aan dat je echt niet door kan lopen, maar die man die deed het toch ook? Een paar minuten stond ik voor dat hek te twijfelen over wat ik ging doen. Inmiddels waren er ook al mensen vanaf achter het hek mijn kant op gekomen. Toch besloot ik om te keren. Een stel vrouwen kwam mijn kant op lopen, richting het hek, dus besloot ik te vragen of je nou wel of niet door kon. Zij vertelden mij dat de weg prima begaanbaar was en dat er inderdaad wat stenen waren gevallen in januari, maar dat was nu niet meer gevaarlijk. Ze verzekerde mij dat ik echt niet terug hoefde te lopen naar Bray en verder kon genieten van de wandeling. Het heeft toch zo zān voordelen als je het pad deelt met alleen maar lokale bewoners.
Ik volgde de vrouwen en liep om het hek heen. Niet veel later stond er weer een hek en ook daar liep ik omheen. Toen zag ik welke schade de vallende stenen hadden aangericht. Een van de stenen had een stuk uit de weg geslagen, waardoor het pad werd versmald. Gelukkig was er nog genoeg ruimte om door te lopen, je moest alleen uitkijken dat je niet van het pad afviel.
Na ongeveer anderhalf uur, veranderde de klifroute in een route door weilanden, langs schapen en koeien. In de verte kon ik de boulevard van Greystones zien. De route eindigt op een van de stranden van Greystones en vanaf daar kun je doorlopen naar verschillende cafeetjes of ijswinkels. Ik besloot om mijn wandeling af te sluiten met een lekkere lunch bij een klein cafƩ in de buurt van het strand.

Mocht je deze hike ook willen maken, dan zou ik aanraden om deze andersom te lopen, van Greystones naar Bray. De omgeving van Bray vind ik persoonlijk net wat mooier dan die van Greystones en dan bewaar je dus het beste voor het laatst.
Opmerkingen