Mijn tijd in Dublin

Van mijn opleiding kreeg ik de vraag of ik een stuk wilde schrijven voor in de studentennieuwsbrief. Uiteraard zei ik daar geen nee tegen. Dit is het stuk geworden.

Het was eind januari toen ik voor vijf maanden verhuisde naar Dublin. 22 weken lang zou ik stage gaan lopen bij een lokale krant in het zuiden van Dublin. Hoewel ik ongelooflijk zenuwachtig was om in een onbekend land stage te gaan lopen, had ik er ontzettend veel zin in.

Mijn stage bestaat uit het schrijven van artikelen voor de life section van de krant. Hierbij moet je denken aan verhalen over nieuwe artiesten of lokale theaterstukken die worden opgevoerd. Als stagiaire heb ik veel vrijheid in wat ik doe. Ik mag mijn eigen ideeën inbrengen en dat vervolgens ook uitwerken. Zo heb ik een keer een verhaal gemaakt over de ontwikkelingen in de Docklands van Dublin. Dit is het meest ontwikkelde deel van Dublin en daardoor ook een van de duurste stadsdelen. Het komt ook regelmatig voor dat je wordt uitgenodigd om ergens te gaan kijken, nadat je een artikel over een bepaald onderwerp hebt geschreven. Zo ben ik al uitgenodigd voor een musical, een dansvoorstelling en om een avondje mee te zingen in een koor. Over het algemeen is dit de manier waarop mensen hun waardering uitspreken. Uiteraard komen daar ook een hoop Instagramberichten en Tweets bij kijken waarop ze hun dankbaarheid uitspreken. Zoals ze hier in Ierland zeggen: thanks a mil!

Natuurlijk heb ik ook veel vrije tijd en die besteed ik het liefst door het land te ontdekken. Voordat ik hierheen verhuisde was ik nog nooit in Ierland geweest. Letterlijk alles was nieuw. Ja, ook de taal. Ze spreken hier uiteraard gewoon Engels, maar kijk niet raar op als ze er een woordje Iers in gooien of als je geen idee hebt wat ze zeggen, omdat het een Ierse uitdrukking is. Het was wennen, maar inmiddels vind ik het echt een heerlijk accent.

Ierland is relatief klein. Dat maakt het gemakkelijk om overal met de trein te komen (op die leuke ontoeristische plekjes na die in the middle of nowhere liggen). Op mijn planning staat bijvoorbeeld nog een tour naar Kerry, dat is het westen van Ierland. In een dag zie je dan een aantal grote toeristische plekken in het zuiden, zoals Killarney National Park en The Wild Atlantic Way in het westen van Ierland.

Een paar weken geleden ben ik met de trein naar Ballycarry gegaan. Dat ligt net boven Belfast in Noord-Ierland en het kostte ruim drie uur aan treinreizen om daar vanuit Dublin te komen. Samen met mijn huisgenoot heb ik daar een hike gemaakt die ook drie uur duurde. Hiken is trouwens iets wat ik tegenwoordig veel doe. Ik heb gemerkt dat het een goede manier is om de omgeving te zien en bovendien beweeg je dan ook nog.

Stage lopen in het buitenland is echt heerlijk. Zodra je werkweek klaar is, heb je ook echt weekend en ben je vrij om te gaan en staan waar je wilt. Ik zou het oprecht zo weer doen. Zoals de Ieren zeggen: it’s grand!