Wat te doen in Wenen: ontdek deze prachtstad als toerist!
- De verdwaalde reiziger
- 16 jan 2024
- 3 minuten om te lezen
Deze hoofdstad telt maar liefst 2 miljoen inwoners. Pas sinds 1918 heeft het land geen keizer meer en, zoals vele mensen is ontgaan, is deze stad in de Koude Oorlog voor vijf jaar opgedeeld in vier delen. Ludwig van Beethoven, Johann Strauss en Wolfgang Mozart hebben hier gewoond en gewerkt. De stad wordt gekenmerkt door de bekendste keizerin Elisabeth Amalie Eugenie (Sisi) van Beieren. We hebben het hier over de prachtstad Wenen!
Na het midweekje Berlijn was het tijd om door te reizen naar Wenen. Vanuit Berlijn kan je gemakkelijk met de trein naar Wenen reizen. De reis duurt 7,5 uur en volgt de grens tussen Tsjechiƫ en Duitsland naar Oostenrijk. Het ideale van treinreizen vind ik toch wel dat je alles kan. Je gaat zitten, elk coupƩ heeft zijn eigen wc en in het midden van de trein bevindt zich een bar waar je een verse bak koffie en iets lekkers kan halen. Het voordeel ervan is dat je niet om de twee uur hoeft te stoppen om even een pauze te nemen. Nee, je kan gewoon rustig je boek lezen, serie kijken of slapen en de trein rijdt wel. HƩƩrlijk! Nadat wij 8 uur in de trein hadden gezeten (we hadden iets vertraging), kwamen we aan op Wien Hauptbahnhof. Net zoals Berlijn voelde het station aan als een vliegveld, zeker nu het zo druk was. Vanaf hier kun je gemakkelijk de metro pakken naar het centrum of naar de andere stadsgedeeltes. Mijn vriend heeft familie wonen in Wenen en wij hadden het geluk dat we voor de rest van de vakantie daar konden verblijven. Zij woonden op slechts 20 minuutjes van het centrum af, de ideale locatie voor onze tijd in Wenen.
Met een halfuur stonden wij op de stoep van zijn tante. Het eten, kippenpoot met pasta in rode saus met paprika, werd voor ons opgewarmd en om de vakantie goed af te trappen hadden wij Sachtertorte (een Weense chocoladetaart gevuld met abrikozenmarmelade en afgedekt met een dikke laag chocoladeglazuur) na. Ik had in Wenen twee missies. Missie 1: Sachertorte eten was gelukt. Ik vond ook dat je Wenen niet kon verlaten zonder Apfelstrudel te hebben gegeten, maar we hadden nog even de tijd om die ergens te vinden. Bovendien hadden wij het voordeel dat we voor een weekje bij de locals inwoonden. Zij vertelden ons precies waar we lekkere schnitzel en Apfelstrudel konden eten en welke Weense plekjes we echt niet konden overslaan. We namen de briefjes met tips met ons mee en probeerden ons zo goed mogelijk de routes in te prenten die ze ons via Google Maps had laten zien. Daarna was het tijd om naar bed te gaan. Het was een lange dag geweest en morgen was het tijd om de stad te ontdekken.
De volgende dag namen wij de U1 (metrolijn) naar Karlsplatz. Midden in de stad stapten we uit. Meteen waren we omringd door winkels. Gucci, Cartier, Sacher en souvenirswinkeltjes lonkten ons naar binnen, maar mijn ogen werden getrokken naar een groots en prachtig gebouw; het Staatsopera. Op het plein voor het staatsopera stonden meerdere mannen een ticket te verkopen. Ook wij werden aangesproken door een van deze mannen. Vanavond zou er een voorstelling zijn met muziek van Beethoven en Mozart. Alleen bij hen zouden we nog tickets kunnen kopen, de voorstelling was tenslotte bijna uitverkocht. Wij vertrouwden het niet en liepen door. Toen we eenmaal weg waren besloten we om eens online te kijken voor tickets. Deze avond was er geen voorstelling. Mocht je deze mannen tegenkomen, en dat ga je, trap er dan niet in en hou die ā¬100 in je eigen zak.
We vervolgden onze ontdekkingstocht, er was meer dan genoeg te doen in Wenen! Voor we het wisten stonden we voor het Albertina, dit is een groot kunstmuseum. Wij hadden er op dat moment niet zoveel zin in om naar binnen te gaan, maar je had vanaf daar wel een mooi uitzicht over de winkelstraat.
Het fijne van Wenen vind ik dat de stad een echt centrum heeft en de bezienswaardigheden dus lekker dicht bij elkaar liggen. Na Berlijn vond ik dat een welkome verademing. Voordat we het wisten kwamen we aan bij Burggarten, een park aan de achterkant van Hofburg. Daar was ook een vlindertuin en uiteraard konden we het niet laten om naar binnen te gaan. Voor ā¬8 had je alle tijd om te genieten van de vlinders en de planten. Het is wel veel geld wat je betaald aangezien het niet heel groot is en het behoorlijk druk was, maar toch was het wel leuk om even te zien.
In de buurt van de Burggarten vind je de Kapuzinergruft, de keizerlijke crypte. Hierover vind je in het volgende blog meer!
Opmerkingen